Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt; Quibus autem in rebus tanta obscuratio non fit, fieri tamen potest, ut id ipsum, quod interest, non sit magnum. Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo^[1]. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.

Commentarios quosdam, inquam, Aristotelios, quos hic sciebam esse, veni ut auferrem, quos legerem, dum essem otiosus.Reicietur etiam Carneades, nec ulla de summo bono ratio aut voluptatis non dolendive particeps aut honestatis expers probabitur.

At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest^[2]. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio.