Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur. At hoc in eo M. Quid de Platone aut de Democrito loquar. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit. Utilitatis causa amicitia est quaesita.

Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. An hoc usque quaque, aliter in vita? Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.

Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem. Iam ruinas videres. Non autem hoc, igitur. Audio equidem philosophi vocem, Epicure.